福德正神

ฝูเต๋อเจิ้งเสิน   หรือเทพเจ้าแห่งวาสนาและคุณธรรม    เดิมมีชื่อว่าจางฝูเต๋อ         มีฉายาว่าเหลียนฮุย    เกิดเมื่อวันที่ 2  เดือน 2  ปีที่ 2  แห่งศักราชปีที่ 2   (ตรงกับก่อนคริสต์สักราช 1134 ปี )
 

จางฝูเต๋อเป็นคนฉลาด   กตัญญูต่อบิดามารดา   สั่งสมคุณงามความดีอยู่เป็นนิจ    ในสมัยที่พระเจ้าโจวอ๋องครองราชย์ปีที่ 24  ได้ดำรงตำแหน่งเป็นขุนนางดูแลเรื่องภาษีของราชสำนัก  ระหว่างรับราชการอยู่นั้นได้ดูแลประชาชนเหมือนกับบุตรหลานของตนบำบัดทุกข์บำรุงสุขแก่ประชาราษฎร์อย่างไม่รู้เหน็ดเหนื่อยและมาสิ้นอายุขัยลงในสมัยของพระเจ้าโจวมู่อ๋องขึ้นครองราชย์ปีที่ 3 สิริรวมอายุได้หนึ่งร้อยสองปี
 

                       หลังจากที่ท่านจางฝูเต๋อสิ้นลมหายใจไปเป็นเวลา 3 วัน  ปรากฏว่าหน้าตาไม่เปลี่ยนแปลงคล้ายคนนอนหลับ  จึงมีประชาชนหลั่งไหลไปแสดงความเคารพอย่างไม่ขาดสาย   พร้อมกับกล่าวว่าเป็นสิ่งมหัศจรรย์ที่ไม่เคยคาดคิดมาก่อน เพื่อรำลึกถึงคุณงามความดีที่ท่านได้สร้างไว้ มีชาวบ้านผู้ยากจนคนหนึ่งได้นำหินก้อนใหญ่สี่ก้อนมาทำเป็นซุ้มศิลา       ใช้เป็นที่บูชาจางฝูเต๋อ  ไม่นานนักปรากฎว่ามีฐานะร่ำรวยขึ้นตามลำดับจนได้เป็นมหาเศรษฐี    ผู้คนในหมู่บ้านต่างมีจิตศรัทธาความเป็นเทพของจางผูเต๋อ      จึงได้ร่วมแรงร่วมใจกันก่อสร้างศาลฝูเต๋อถัง      หรือศาลแห่งวาสนาและคุณธรรมขึ้น      พร้อมกับสร้างรูปเหมือนปิดทองไว้บูชา    พระเจ้ามู่อ๋อง  ทรงพระราชทานนามว่า “โฮ้วถู่”  หรือ  “เทพเจ้าแห่งแผ่นดิน”       พร้อมกับพระราชทานคำขวัญที่มีใจความว่า    “วาสนาคู่คุณธรรมน่าสรรเสริญยิ่ง   เทพแห่งยุติธรรมควรแก่การเคารพชั่วนิรันดร์” ต่อมาเจ้าแม่แห่งสวรรค์ได้ทรงให้แปดเซียนไปรับ ตัวมาเข้าเฝ้า  พร้อมทั้งแต่งตั้งให้เป็น  “เจ้าภูมิแห่งแผ่นดินประจำประตูทิศใต้"