萬善爺

ประวัติ
เทพเจ้าวั่นซ่านเหย

​เล่ากันว่าในรัชศกคังซีราชวงศ์ชิง  ที่ภูเขาคังหลางเหนือ มีเด็กเลี้ยงควายคนหนึ่ง เฉลียวฉลาดและกำพร้าบุพการีแต่วัยเด็ก  โดยน้าชายเป็นผู้เลี้ยงดู  เด็กชายนำฝูงควายไปกินหญ้าในทุ่งทุกวัน  อยู่มาวันหนึ่งฝนตกหนัก  เด็กชายจึงไปหลบฝนในป่าละแวกนั้น  และพบว่าในป่านั้นมีพื้นที่หย่อมหนึ่งเป็นวงกลมเส้นผ่าศูนย์กลางราวสิบเซียะ  ไม่มีหญ้าขึ้นแม้แต่ต้นเดียวและแห้งสนิทไม่มีมีฝนแม้แต่หยดเดียว  ในเวลานั้นเด็กชายก็รู้สึกถึงความกว้างใหญ่เวิ้งว้างของจักรวาลและเห็นภาพนิมิตต่างๆ นับแต่นั้นเด็กชายจึงไปนั่งสมาธิ ณ พื้นที่วงกลมนั้นทุกวัน  และอยู่มาวันหนึ่งก็ถึงแก่กรรมโดยไร้อาการป่วยไข้ใดๆ  น้าชายของเขาจึงกลบฝังศพในทุ่งหญ้าบริเวณนั้น  ปรากฏว่าเด็กเลี้ยงควายคนนี้ได้ซึมซับพลังบารมีจากฮวงจุ้ยดังกล่าวและสำเร็จเป็นเทพเจ้า  ซึ่งก็คือ   เทพเจ้าวั่นซ่านเหย   แห่งหนานคุนเซิน  เล่ากันว่าในเวลาต่อมาเทพเจ้าห้าพระองค์แห่งหนานคุนเซินดำริจะย้ายศาลเจ้า  บังเอิญเลือกพื้นที่จุดเดียวกับที่วั่นซ่านเหยเคยใช้บำเพ็ญสมาธิ  ทั้งสองฝ่ายจึงเกิดวิวาทแย่งชิงกัน  ตามตำนานเล่าว่า ต่อมาพระโพธิสัตว์กวนอิมเป็นผู้ไกล่เกลี่ยให้เลิกแล้วต่อกัน  โดยตกลงกันว่าที่ใดที่สร้างศาลเจ้าเทพเจ้าห้าพระองค์จะต้องสร้างศาลเล็กบูชาวั่นซ่านเหยด้วย  และเป็นประเพณีที่ชนรุ่นหลังปฏิบัติสืบทอดกันมาจนถึงปัจจุบัน